Skou hat geschrieben:hallo alle
Afsked, alene u.s.w. sind keine deutsche oder niederdeutsche Lehnwörter.
Entschuldige, aber da irrst du. Altnordisch kennt
einn für allein (vgl. engl.
alone). Im modernen Färöisch sagt man
einsamallur.
"Afsked" ist nun wirklich ein reiner Germanismus. Auf Altnordisch gibt es sowas nicht, sondern da heißt es
leyfi (vgl. engl.
leave), Neufäröisch
fráfaring, avstaðfaring, skilnaður
Ich habe schon bewusst nur Wörter ausgewählt, deren Etymologie klar auf das Deutsche zurück geht, also echte Germanismen im Dänischen.
Also Dänisch-Färöisch (was bekanntermaßen recht puristisch ist)
adel - aðal (Germanismus)
adelig - aðalborin
afart (Abart) - frábrigdi
afbilde (abbilden) - mynda, avmynda
afbillede (Abbild) - eftirmynd
afblæse (abblasen) - blása av (Germanismus)
afbræk (Abbruch) - avbrek (Germanismus), stígur, skaði
afdanket (abgedankt) - gamal og slitin
affart (Abfahrt) - fráfaring
affatte (abfassen) - seta saman, orða
affinde (abfinden) - lata sær n-ð lynda, semjast við ein
affældig (abfällig) - lasafarin, lasaligur
afgrund (Abgrund) - dýpi
afhandling (Abhandlung) - ritgerð
afhøre (abhören) - yvirhoyra, spyrja (= spørge)
aflad (Ablass) - avlát (Germanismus)
aflyd (Ablaut) - avljóð (Germanismus)
afsats (Absatz) - hjalli, pallur, stallur, sjøtul, sjøt; brúgv, hamar; rók, torva
afsked (Abschied) - fráfaring; avstaðfaring, skilnaður
afskum (Abschaum) - ótýggj, vittuggi, óvætti, bartrog
afskrække (abschrecken) - ræða frá, -
virke afskrækkende på: styggja
afsky (Abscheu) - andstygd, stikni, vaml
afsmag (Abgeschmack) - atsmakkur (Germanismus?), remma
afsnit (Abschnitt) - táttur, partur, deild, bólkur, stykki
afstand (Abstand) - fjarstøða
afstikker (Abstecher) - slank, rend
agt (Acht) - ætlan, ætling, ætlingur
ak! (ach!) - á!
akse - ásur (gemeingermanisch)
alene (alleine) - einsamallur
almagt (Allmacht) - alvald
alsidig (allseitig) - fjølbroyttur
amt -amt (Germanismus)
an - fyri
anbefale (anbefehlen) - tilmæla, viðmæla
andagt (Andacht) - bønarhald, áhugi
andel (Anteil) - lutur, partur
andrage (antragen) - søkja um, biðja um
andrik (Enterich) - dunnusteggi
andægtig (andächtich) - áhugaður
ane (ahnen) - gruna, vara, óra, vita av, hóma
anerkende (anerkennen) -játta, viðurkenna, goðkenna, ásanna, vátta
anfald (Anfall) - ríð, herðindi, kast, slag; álop, atsókn, árás
anfordring (Anforderung) - tað ið kravt verður
anfægte (anfechten) - herja á, leypa á, ráðast á, finnast at; pina, nerva
anføre (anführen) - ganga á odda fyri, ganga undan, standa fyri,
angive (angeben) - geva upp; áseta
angreb (Angriff) - álop, atsókn, ágonga...
angribe (angreifen) - leypa á, herja á, leggja á...
angst - ótti, ræðsla,
angist (gemeinermanisch)
angå (angehen) - viðvikja
anholde (anhalten) - taka (á hondum)
anklage - klaga, kæra, søk, kærumál...
anklang - undirtøka
ankomme - koma, lenda
anløbe (anlaufen) - koma at, leggja at
anmarch - koming
anmasselse (Anmaßung) - ágongd
anmelde - boða frá, siga til, kunngera; ummæla
anmærkning (Anmerkung) - viðmerking
anråbe (anrufen) - ákalla, heita á, bøna
ansats - ánæmi; varrastøða
anse (ansehen) - halda, meta, ætla
ansigt (Ansicht) - andlit
anskaffe (anschaffen) - fáa sær
anskue (anschauen) - skoða, líta at
anskyde (anschießen) - særa, lamskjóta
anslag (Anschlag) - slag, stoytur; ráð, ráðagerð
anspore (anspornen) - driva á, koyra á ->
Koyra á Føroyar! (Färöer, Färöer, noch ein Tor!!!)
anspænde (anspannen) - royna, troyta
anstalt - stovnur
anstand - frest, freist
anstifte - íbirta, birta í, kveikja í, spinna í
anstikke (anstechen) - seta á
anstille (anstellen) - gera, fáa í lag
anstrenge - mæða, stríðast, strevast, sjabba, sjagga, knógva, kneyka, kneykra, tava, kýta seg
Wohlgemerkt, es gibt relativ viele Germanismen (meist aus dem Dänischen, also als Danismen empfunden) im Färöischen, diese sind angeführt
